10 παπαδοπουλου

Τα αίτια της αιδιοκολπίτιδας

Γυναικολόγος, Ιατρικά

Από τη μαιευτήρα – χειρουργό γυναικολόγο Μαρία Παπαδοπούλου.

10 παπαδοπουλουΤα αίτια της αιδιοκολπίτιδας

Οι αιδοιοκολπίτιδες αποτελούν συχνό πρόβλημα των κοριτσιών, κυρίως της προεφηβικής ηλικίας και υπολογίζεται ότι αφορούν το 87% του συνόλου των προβλημάτων των γεννητικών οργάνων που παρουσιάζονται στην ηλικία αυτή. Παρατηρούνται συχνότερα σε κορίτσια μεταξύ 2 και 7 χρόνων.

Στην παιδική ηλικία η λοίμωξη συνήθως είναι πρωτοπαθής στο αιδοίο με δευτεροπαθή εντόπιση στον κόλπο δηλαδή πρώτα νοσεί το αιδοίο και η λοίμωξη μπορεί να επεκταθεί προς τον κόλπο. Η σχέση αυτή αντιστρέφεται στην ήβη και μετά την έναρξη των σεξουαλικών επαφών, οπότε η αιδοιίτιδα γίνεται σχεδόν αποκλειστικά δευτεροπαθής γιατί προηγείται η προσβολή του κόλπου από κάποιο μικροβιακό παράγοντα.

Το αιδοίο και ο κόλπος του κοριτσιού είναι ευαίσθητα, γιατί δεν υπάρχουν ακόμα οιστρογόνα. Στην εφηβεία η παραγωγή οιστρογόνων από τις ωοθήκες αλλάζει τα χαρακτηριστικά του αιδοίου και του κόλπου. Αναπτύσσεται το κολπικό επιθήλιο, ελαττώνεται το pH, αυξάνεται το γλυκογόνο των κυττάρων και αναπτύσσεται η φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου που περιλαμβάνει άφθονους γαλακτοβάκιλλους (gram (+) βακτήρια που παράγουν γαλακτικό οξύ). Επίσης αναπτύσσονται τα μεγάλα χείλη, η τρίχωση του εφηβαίου, το δέρμα της περιοχής γίνεται πιο ανθεκτικό και λειτουργούν οι σμηγματογόνοι αδένες. Παράλληλα με αυτές τις αλλαγές η αιδοιοκολπίτιδα δίνει σταδιακά την θέση της, όσον αφορά τη συχνότητα, στην κολπίτιδα, στην τραχηλίτιδα και στην σαλπιγγίτιδα.

Η αιτιολογία της αιδοιοκολπίτιδας περιλαμβάνει μία μεγάλη ποικιλία παραγόντων, όπως μικροβιακές μολύνσεις, μη ειδικές δερματολογικές βλάβες, τραυματισμούς, ξένα σώματα, νεοπλάσματα, ουρολογικά προβλήματα, ορμονικές διαταραχές, παράσιτα εντέρου, κ.λπ. Το ποσοστό προσβολής μεταξύ των εφήβων είναι αυξημένο, γιατί αυτές είτε έχουν περισσότερους από έναν σεξουαλικούς συντρόφους, είτε είναι πιο ευαίσθητες στην ανάπτυξη φλεγμονής, σε σχέση με τις πιο μεγάλες γυναίκες, που φαίνεται ότι αναπτύσσουν ανοσία στους μικροοργανισμούς.

Η περιοχή των γεννητικών οργάνων γειτονεύει με το ορθό που είναι περιοχή πλούσια σε δυνητικά παθογόνους μικροοργανισμούς όπως τα κολοβακτηρίδια (Escherichia Coli). Έτσι ουσιαστική συμμετοχή στην παθογένεια της αιδοιοκολπίτιδας στην παιδική κυρίως ηλικία έχουν οι κακοί κανόνες υγιεινής, όπως ο καθαρισμός των γεννητικών οργάνων από πίσω προς τα εμπρός, η παραμονή των ούρων στην περιοχή για μεγάλο χρονικό διάστημα που προκαλεί ερεθισμό, η επαφή των γεννητικών οργάνων με την τουαλέτα, το παιχνίδι στην άμμο, το ξύσιμο με βρώμικα νύχια, ο ιδρώτας, η αυξημένη θερμοκρασία και άλλοι τοπικοί παράγοντες (αφρόλουτρα, κρέμες). Επιπλέον, στην παιδική ηλικία, η είσοδος του κόλπου είναι πιο κοντά στον πρωκτό, καθώς το σώμα των παιδιών είναι μικροκαμωμένο. Ακόμη, στις πολύ μικρές ηλικίες, η χρήση της «πάνας» συγκρατεί και μεταφέρει κόπρανα και ούρα με μικρόβια από τον πρωκτό προς τον κόλπο.

Τα ξένα σώματα ανευρίσκονται σε συχνότητα 2-5% περίπου των κοριτσιών παιδικής ηλικίας με αιδοικολπίτιδα και συνήθως πρόκειται για τεμάχια χαρτιού ή υφάσματος, βαμβάκι, κομμάτια ξύλου και άλλα αντικείμενα που μπορεί να εισχωρήσουν στον κόλπο θεληματικά ή τυχαία και να προκαλέσουν φλεγμονή. Η παρουσία ξένου σώματος στον κόλπο εκδηλώνεται συνήθως με δύσοσμη κολπική υπερέκκριση και σταγονοειδή αιμόρροια. Χαρακτηριστικό της υπερεκκρίσεως είναι ότι χρονολογείται από αρκετό καιρό και δεν υποχωρεί με τα αντιβιοτικά.

Υπάρχουν πολλοί οργανισμοί που συμπεριλαμβάνονται στη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου, όπως staphylococcus epidermidis, diphtheroids, οι γαλακτοβάκιλλοι και αναερόβιοι, όπως τα Bacteroides και δε σχετίζονται με την εμφάνιση της αιδοιοκολπίτιδας.

  • Οι μύκητες του γένους candida είναι το συχνότερο αίτιο λοίμωξης του γεννητικού συστήματος στην παιδική και εφηβική ηλικία και γενικά στις γυναίκες. Ο μύκητας candida albicans είναι ο συχνότερος από όλα τα είδη μυκήτων, που συμβιώνει με τον άνθρωπο, συχνά μάλιστα απομονώνεται από το στόμα και το παχύ έντερο υγιών ατόμων.
  • Ο αιμόφιλος του κόλπου (gardnerella vaginalis) ενδημεί συνήθως στον κόλπο και σπάνια προκαλεί αιδοιοκολπίτιδα στην παιδική και εφηβική ηλικία, όπως προκαλεί πολύ συχνά στις ενήλικες. Τον βρίσκουμε συχνά στις γυναίκες με μεγάλη σεξουαλική δραστηριότητα, σε γυναίκες με πολλούς συντρόφους, σε γυναίκες με άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και στις χαμηλές κοινωνικοοικονομικές τάξεις.
  • Η τριχομονάδωση (trichomonas vaginalis) είναι και αυτή σχετικά σπάνια σε κορίτσια πριν από την ήβη. Η συχνότητα της τριχομοναδικής αιδοιοκολπίτιδας στα μικρά κορίτσια υπολογίζεται σε 3% περίπου και αυξάνεται παράλληλα με την αύξηση της έκκρισης οιστρογόνων. Τα κορίτσια των μητέρων με τριχομονάδες αποικίζονται σε ποσοστό 2.5-5.0%. Η τριχομονάδα γενικά προτιμά τον κόλπο με οιστρογονική επίδραση. Συνήθως μεταδίδεται με την σεξουαλική επαφή και σπάνια με άμεση επαφή (πισίνες, τουαλέτες).
  • Τα χλαμύδια του τραχώματος (chlamydia trachomatis) δεν αποτελούν συχνό αίτιο αιδοιοκολπιτίδων παιδικής, προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας. Τα νεογνά συνήθως μολύνονται από τις μητέρες τους κατά την διάρκεια του κολπικού τοκετού.
  • Το μυκόπλασμα αποτελεί όχι σπάνιο αίτιο αιδοιοκολπιτίδων στην παιδική και προεφηβική ηλικία, ορισμένοι δε το συνδυάζουν με την σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών.
  • Ο haemophilus influenzae μπορεί να βρεθεί φυσιολογικά στο ουροποιογεννητικό σύστημα της γυναίκας. Οι φλεγμονές από haemophilus influenzae είναι ασυνήθεις στην παιδική ηλικία και σπάνια προκαλεί κολπίτιδα.
  • Σε πολλές τέλος περιπτώσεις οι αιδοιοκολπίτιδες συνυπάρχουν ή είναι επακόλουθα μιας άλλης φλεγμονής, όπως η ωτίτιδα, βρογχίτιδα και αδενίτιδα.

Υπενθυμίζεται ότι η αιδοιοκολπίτιδα δεν είναι μεταδοτική νόσος και το παιδί μπορεί να συνεχίζει κανονικά τις δραστηριότητές του (σχολείο-άθληση). Η σωστή και αποτελεσματική θεραπεία αποτελεί προϋπόθεση καταπολέμησης και μη υποτροπής της νόσου.

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!

Αφήστε μια απάντηση