Πότε ένας γονιός θα ήταν σκόπιμο να ζητήσει τη συμβουλή του λογοθεραπευτή

Από τη λογοθεραπεύτρια Χριστίνα Φραγκοπούλου

Πότε ένας γονιός θα ήταν σκόπιμο να ζητήσει τη συμβουλή του λογοθεραπευτή;

Ποια σημάδια στο λόγο, την ομιλία και τη συμπεριφορά του παιδιού καθιστούν αναγκαία τη παραπομπή σε λογοθεραπευτή;

Μεγαλώνοντας ένα παιδί, οι γονείς συνήθως εστιάζουν στον παιδιατρικό έλεγχο, στον έλεγχο της ακοής και της όρασης. Η γλωσσική εξέλιξη των παιδιών δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται με την ανάλογη σοβαρότητα παρόλο που αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στο παζλ της ανάπτυξης του παιδιού.
Αυτό που παρατηρείται συχνότερα είναι να αναζητείται βοήθεια όταν υπάρχουν δυσκολίες στην ομιλία. Η ομαλή γλωσσική εξέλιξη όμως προϋποθέτει:
-ορθό λόγο
-σωστή ομιλία

Οι γονείς είναι σκόπιμο να ζητήσουν τη συμβουλή του λογοθεραπευτή αν το παιδί τους:
-Έως τους 18 μήνες, δεν ανταποκρίνεται στο όνομα του, δε μιμείται ήχους, δε χρησιμοποιεί λέξεις για να εκφράσει τις ανάγκες του, δεν ανταποκρίνεται σε απλές εντολές.
-Έως δύο χρονών δεν χρησιμοποιεί φράσεις δύο- τριών λέξεων, δε του αρέσει να παίζει με τα παιχνίδια του, δεν απαντά σε ερωτήσεις (τι είναι αυτό;), δε κατανοεί εντολές.
-Έως 3 ετών η ομιλία του δεν είναι καταληπτή από άτομα που δε τον βλέπουν συχνά, δε σχηματίζει μικρές προτάσεις.
-Έως 4 χρονών, δυσκολεύεται να ξεκινήσει ( ή να επαναλάβει) μια πρόταση ή λέξη, η ομιλία του είναι ακατάληπτη.
-Το εκφραστικό του λεξιλόγιο δεν είναι αντίστοιχο με παιδιά της ηλικίας του.
-Δεν χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό, άρθρα, αντωνυμίες ενώ δυσκολεύεται να βάλει δύο γεγονότα σε χρονολογική σειρά.
-Δυσκολεύεται να κάνει και να απαντήσει σε ερωτήσεις (που; Ποιος; πότε; Γιατί; Τι; Με τι;).

Έως 5 ετών η ομιλία δεν έχει καθαρίσει.
-Ενώ μιλάει αρκετά, αυτά που λέει δεν σχετίζονται με κάποιο γεγονός, δυσκολεύεται στην οργάνωση του λόγου του.
-Δεν μπορεί να αναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε ή να αφηγηθεί κάποιο γεγονός.
-Δε μιλά σχετικά με εμπειρίες στο σχολείο.
-Οι προτάσεις του δεν είναι γραμματικά σωστές.
-Δυσκολεύεται να μάθει ποίημα ή τραγουδάκι.
-Ξαφνικά σταματήσει να μιλάει ή η ομιλία και ο λόγος του αντί να βελτιώνονται, χειροτερεύουν.
-Αποφεύγει να παίζει με παιδιά της ηλικίας του.
-Το παιχνίδι του είναι φτωχό (έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας) και μονότονο.
-Στη σχολική ηλικία, αντικαθιστά ή παραλείπει γράμματα, δυσκολεύεται στην ανάγνωση και την κατανόηση του κειμένου ή δε θυμάται αυτό που διάβασε.
-Δυσκολεύεται στη περιγραφή αντικειμένων, στη χρονική διαδοχή γεγονότων.
-Κάνει αρκετά ορθογραφικά λάθη, παραλείπει σημεία στίξης, κολλάει λέξεις.

*Πότε θα πρέπει να ζητήσω τη βοήθεια του ειδικού;
Όταν θα αρχίσετε να ανησυχείτε.
Εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, η πρώιμη παρέμβαση είναι πολύ σημαντική. Εάν δεν υπάρχει δυσκολία, θα ανακουφιστείτε από κάθε είδους ανησυχία.

Συμβουλή του μήνα:
Προσπαθήστε να αντικαταστήσετε τη φράση “Μικρό είναι ακόμα, θα τα πει…” με τη φράση “Θα το βοηθήσω να τα πει…”

Δίνοντας στο παιδί τη δυνατότητα να διορθώσει τις δυσκολίες του, του δίνουμε τη δυνατότητα να συμμετέχει ενεργά, να αλληλεπιδρά, να νιώσει δύναμη και αυτοπεποίθηση γι’ αυτό που είναι και για αυτά που κάνει…

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!