Πως ένα παιδί που δυσκολεύεται μπορεί τελικά να αγαπήσει τις ξένες γλώσσες;

Από την καθηγήτρια Αγγλικών Τίνα Τοκμακίδου

Σε ποια ηλικία και μέσα από ποιες διαδικασίες μπορεί ένα παιδί να αγαπήσει τις ξένες γλώσσες και ιδιαίτερα τα Αγγλικά;
Όπως είναι κοινώς γνωστό και αποδεκτό η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Έτσι και στις ξένες γλώσσες όπως τα Αγγλικά, η Α’ τάξη (Α Junior) είναι η πιο σημαντική. Είναι σημαντική γιατί τότε πρέπει το παιδί να νιώσει όμορφα με τη διαδικασία εκμάθησης της ξένης γλώσσας. Το παιδί πρέπει να περνά ευχάριστα από την πρώτη ημέρα. Το αστείρευτο μεράκι του δασκάλου σε συνδυασμό με το πολύ πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό μπορεί να κάνει θαύματα ακόμα και σε ένα παιδί που ξεκινώντας δεν ένιωσε θετικά συναισθήματα για τη ξένη γλώσσα. Με την χρήση διαδραστικού πίνακα, με τραγούδια και μέσα από εκπαιδευτικά παιχνίδια, το μάθημα γίνεται ζωντανό. Ο δάσκαλος με συνεχή κίνηση και συχνή αλλαγή δραστηριοτήτων κάνει το παιδί να περιμένει κάθε φορά το άγνωστο. Δεν δίνει στο παιδί το περιθώριο να βαρεθεί.
Θα βοηθούσε ένα παιδί που μόλις ξεκινάει την επαφή του με τη ξένη γλώσσα το ιδιαίτερο μάθημα;
Όπως είπαμε και παραπάνω ο τρόπος για να ενισχύσουμε τη θετική εικόνα του παιδιού για τη ξένη γλώσσα, περνάει μέσα από διαδικασίες που γίνονται στα πλαίσια της ομάδας. Σαν ομάδα θα παίξουν, θα συναγωνιστούν, θα ανακαλύψουν και θα αγαπήσουν τη γλώσσα. Σα μονάδες θα το βαρεθούν πριν το ξεκινήσουν.
Πως μπορεί να γίνει αντιληπτό αν κάποιο παιδί έχει έφεση στις ξένες γλώσσες;
Είναι εύκολο και μπορεί να γίνει αντιληπτό από την πρώτη κιόλας τάξη. Οι αντιδράσεις του είναι αυτές που μας δείχνουν το ταλέντο του παιδιού. Ανταποκρίνεται άμεσα, παίρνει πρωτοβουλίες μέσα στην τάξη και αντιλαμβάνεται την προφορά πολύ γρήγορα. Έρχεται πάντα διαβασμένο και ζητά παραπάνω ασκήσεις. Στη διάρκεια του μαθήματος βρίσκεται πάντα σε εγρήγορση, είναι έτοιμο, περιμένει και μόλις του δώσεις κάτι αμέσως το αρπάζει. Αντιθέτως ,ένα παιδί που δεν δείχνει έφεση, φαίνεται κουμπωμένο, βρίσκεται χωρίς αυτοπεποίθηση στο περιθώριο της τάξης, δεν παίρνει πρωτοβουλίες και δεν συμμετέχει στο μάθημα.
Τι γίνεται στην περίπτωση που το παιδί δεν έχει έφεση στα Αγγλικά ενώ ταυτόχρονα συναντά και μαθησιακές δυσκολίες;
Πιστεύω πως η μεγαλύτερη πρόκληση για ένα δάσκαλο είναι να κινήσει το ενδιαφέρον και να ενεργοποιήσει το παιδί που είτε δυσκολεύεται είτε απλά αδιαφορεί. Αυτό το παιδί πρέπει κυρίως να αγκαλιάσουμε. Να του τραβήξουμε το ενδιαφέρον, να του δώσουμε την προσοχή που πιθανόν ποτέ να μην είχε.
Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν πρώτα διακρίνουμε την αιτία (μαθησιακές δυσκολίες ή προσωπικά – οικογενειακά προβλήματα). Σε δεύτερη φάση αν κριθεί αναγκαίο εξατομικεύουμε το εκπαιδευτικό υλικό. Στοχεύουμε στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησής του, του δίνουμε πρωτοβουλίες και κίνητρα. Μέσα από διάφορες δραστηριότητες και ομαδικό παιχνίδι διαμορφώνουμε κατάλληλη ατμόσφαιρα για να βρει το χώρο του στην τάξη. Πρέπει να νιώσει ότι ανήκει στην ομάδα και να μπει τελικά στην διαδικασία της τάξη. Όχι να νιώθει ότι μένει στο περιθώριο. Η καλή ψυχολογία είναι πολύ σημαντική για το παιδί.
Τι ζητάτε από τους γονείς των παιδιών;
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να μας αναφέρουν οι γονείς είναι οι πιθανές μαθησιακές ή άλλες δυσκολίες του μαθητή. Έπειτα ζητάμε την υποστήριξη τους στο έργο μας. Να υπάρχει μια συνέχεια στον τρόπο δουλειάς, όταν το παιδί φεύγει από το φροντιστήριο και πηγαίνει στο σπίτι. Ζητάμε από τον γονιό να ελέγχει αν το παιδί έχει ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και από εκεί και πέρα αν συμβούν όλα αυτά ,εμείς με πολύ υπομονή και μεράκι μπορούμε να αποδείξουμε την ποιότητα μας σαν δάσκαλοι.

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!