Κουρτίδου6

Κρίσεις πανικού, σημάδια και αντιμετώπιση

Ειδική Αγωγή, Ψυχολογία

Από την ψυχολόγο Μαρία Κουρτίδου

Κρίσεις πανικού, σημάδια και αντιμετώπιση

Κουρτίδου6Οι κρίσεις πανικού στο παιδί είναι ένα θέμα που απασχολεί ιδιαιτέρως όλους τους ειδικούς ψυχικής υγείας, καθώς βλέπουμε τα ποσοστά εμφάνισής τους συνεχώς να αυξάνονται. Και ενώ κάποια συμπτώματά τους μπορούν εύκολα να υποψιάσουν τον γονέα, υπάρχουν και κάποια «κρυφά» συμπτώματα που δύσκολα αναγνωρίζονται.

Οι αιτίες εμφάνισης ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, την οικογένεια, το σχολικό περιβάλλον, αλλά και την ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού. Μπορεί να προκληθούν από κάποια έντονη αλλαγή στη ζωή ενός παιδιού (πχ διαζύγιο γονέων, γέννηση άλλου παιδιού, θάνατος ή αρρώστια συγγενικού προσώπου κτλ), από κάποια απόρριψη (πχ από συμμαθητές ή από δάσκαλο), από αποτυχία στο σχολείο ή σε κάποιο χόμπι, από οικογενειακή δυσλειτουργία κτλ.

Μια κρίση πανικού μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά, αν και συνήθως προηγείται μια απλή ανησυχία ή άγχος. Μπορεί να έπεται ή να προηγείται ενός αγχογόνου ερεθίσματος ή μπορεί να «ξεσπάει» σε μία κατά τα άλλα φαινομενικά ήρεμη περίοδο. Διαρκεί περίπου δέκα λεπτά, όπου στην κορύφωσή της πολλές φορές συγχέεται με σοβαρά ιατρικά φαινόμενα, χωρίς ωστόσο πραγματικά να υπάρχει τέτοιος κίνδυνος.

Πιο συχνά εμφανίζεται σε ενήλικες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια, παιδιά στην παιδική και στην εφηβική ηλικία το παρουσιάζουν σε επίσης υψηλή συχνότητα. Σε παιδιά προσχολικής ηλικίας η αύξηση είναι μικρότερη.

Ας δούμε αναλυτικά λοιπόν τα σημάδια των διαταραχών πανικού:

Τα περισσότερα παιδιά, εμφανίζονται ξαφνικά φοβισμένα, αναστατωμένα και αγχωμένα.

Πολλά παρουσιάζουν έντονη εφίδρωση, ζαλάδα, ναυτία και στομαχικές ή εντερικές διαταραχές.

Επίσης συχνό είναι και το αίσθημα παλμών, αλλά και η δυσφορία ή δύσπνοια.

Επιπλέον, ένα παιδί μπορεί να αναπτύξει φοβίες που παλαιότερα δεν υπήρχαν ή και φόβο θανάτου ή τρέλας.

Επίμονη ανησυχία για μελλοντικές κρίσεις πανικού.

Πιο έμμεσα αλλά εξίσου σοβαρά σημάδια είναι:

Χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και ξαφνική τάση εσωστρέφειας.

Καταθλιπτικά συμπτώματα και αυτοκτονικές ιδέες.

Φόβος εγκλωβισμού (πχ σε μικρά μέρη, σε ανελκυστήρες κτλ).

Απώλεια συγκέντρωσης και διαταραχές μνήμης.

Απροθυμία για το σχολείο και για άλλες εξωσχολικές και κοινωνικές δραστηριότητες.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί με κρίση πανικού;

Το πιο σημαντικό την ώρα της κρίσης είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι. Να επαναλαμβάνουμε στο παιδί πως δεν είναι τίποτα και πως σε λίγη ώρα θα περάσει. Είναι φρόνιμο να οδηγήσουμε το παιδί σε εξωτερικό χώρο και να του επισημάνουμε να αναπνέει αργά και βαθιά, εισπνέοντας από τη μύτη και εκπνέοντας από το στόμα. Καλό είναι επίσης να προσπαθήσουμε να του αποσπάσουμε την προσοχή, πηγαίνοντας μια βόλτα, ή παίζοντας ένα αγαπημένο παιχνίδι, ώστε να μη στρεσαριστεί παραπάνω και για να χαλαρώσει γρηγορότερα.

Αν δούμε ότι οι κρίσεις πανικού επιμένουν σε ένταση και σε συχνότητα, καλό θα ήταν να απευθυνθούμε σε έναν ειδικό, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να παγιωθεί η διαταραχή πανικού και να δημιουργήσει επίκτητα και άλλες διαταραχές (πχ κατάθλιψη). Ο ψυχολόγος με κατάλληλες τεχνικές είναι σε θέση να βοηθήσει το παιδί ώστε να μάθει να μη φοβάται την κρίση πανικού, να μάθει πώς να την ελέγχει, αλλά και να «διαλυθεί» κάθε φόβος για μελλοντική κρίση.

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!

Αφήστε μια απάντηση