9.11

Η κόρη μου είναι τελειομανής

Ευ – ζην στα παιδιά, Χορός

Από τη γυμνάστρια Βενετία Λασκαρίδη.

9.11Η κόρη μου είναι τελειομανής

Η κόρη μου είναι  απόλυτα τελειομανής. Ακόμη και όταν δίνει μια άψογη παράσταση σκέφτεται ότι όλα πήγαν χάλια και ελέγχει κάθε κίνηση. Άραγε αυτό είναι υγιές;

Ο χορός είναι μία από τις πιο ανταγωνιστικές βιομηχανίες στον κόσμο. Υπάρχουν τόσο λίγες θέσεις στην κορυφή και κάθε χορευτής θέλει να φτάσει εκεί.  Αυτό είναι ένα τέλειο παράδειγμα μιας αντιστοιχίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. Υπάρχει μια τεράστια, μαζική προσφορά εκκολαπτόμενων χορευτών και ελάχιστη ζήτηση για επαγγελματίες χορευτές. Όταν πρόκειται για τέτοιου είδους πραγματικότητα και για αυτό το επίπεδο ανταγωνισμού, ένας χορευτής θα χρειαστεί πραγματικά να αγγίξει την τελειότητα για να φτάσει πολύ ψηλά.

Κάθε χορευτής πρέπει να είναι τελειομανής. Αυτό κάνει το χορό τόσο όμορφο. Υπάρχει μια αίσθηση της τελειότητας και είναι πέρα από την πραγματικότητα. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξετάσουμε τα κίνητρά της. Χρησιμοποιούμε την τελειότητα και την ατέλεια ως κίνητρο για να συνεχίσουμε να χορεύουμε; Θα ήμασταν ικανοποιημένοι αν έπρεπε να εγκαταλείψουμε το χορό;

Όταν κοιτάς έναν χορευτή που δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να είναι επικριτικός για τον εαυτό του και για τον χορό του, υπάρχει πάντα αυτή η αγωνία στις κινήσεις του. Υπάρχει άγχος στον τρόπο που χορεύει. Υπάρχει αυτή η έλλειψη ικανοποίησης. Αλλά βλέποντας έναν χορευτή που μπορεί να κοιτάξει τον εαυτό του και να μην «συγχωρεί» αλλά να είναι ευγνώμων, είναι μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Φυσικά μπορείτε να κρίνετε και να επικρίνετε αλλά μπορείτε ταυτόχρονα και να εκτιμήσετε.

Το σφάλμα συχνά ξεκινά από τους γονείς και τους δασκάλους που προσπαθούν να σταματήσουν το χορευτή απ’ το να κρίνει. Δεν θέλουμε να σταματήσει ο χορευτής να είναι «επικριτικός», αυτό είναι ένα απαραίτητο χαρακτηριστικό. Χρειάζεται αυτό το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε αυτόν τον κόσμο, αν φυσικά πάντα αποσκοπεί στην προσωπική βελτίωση. Το παιχνίδι δεν είναι να σταματήσει η κριτική, αλλά να υπάρχει και η  ισορροπία που λέει «πήρα»!

O καθένας είναι μοναδικός, όλοι έχουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μας. Αποδεχτείτε και γιορτάστε για ότι έχετε! Διαβάζοντας τα παραπάνω οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι εάν οι τελειομανείς χορευτές μπορούσαν να γίνουν πιο ρεαλιστές και προσπαθούσαν να επιτύχουν το προσωπικό τους «άριστα» αντί να πιέσουν τον εαυτό τους πέρα από τις δικές τους δυνατότητες, θα ήταν πολύ πιο ευτυχισμένοι και πιθανόν θα ήταν και πιο απελευθερωμένος ο χορός τους.

Οι γονείς και οι δάσκαλοι χορού πρέπει να υποστηρίξετε και να ενθαρρύνεται τα παιδιά σας και να επικεντρωθείτε στα θετικά της δικής τους απόδοσης καθώς και στη σημασία της προσπάθειας. Πρέπει να αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας την προσπάθεια που καταβάλαμε. Αν συνέχεια αναρωτιόμαστε  «τι πήγε στραβά» το μυαλό μας θα βρει  εκατοντάδες απαντήσεις. Ωστόσο, εάν ρωτήσουμε «πως μπορώ να το κάνω καλύτερα την επόμενη φορά» θα αρχίσουμε αμέσως να σκεφτόμαστε δημιουργικούς τρόπους για να βελτιωθούμε! Πρέπει πέρα από βήματα, τεχνικές και φιγούρες να υπενθυμίζετε στα παιδία ότι ο χορός πρέπει να τους κάνει ευτυχισμένους.

Υ.Γ. Δε χρειάζεται να φοβάσαι μήπως αποτύχεις, να φοβάσαι μόνο αν δεν προσπάθησες..!!

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!

Αφήστε μια απάντηση