Σχολική φοβία (μέρος 2ο): Αιτίες και αντιμετώπιση.
Από την ψυχολόγο Μαρία Κουρτίδου.
Σχολική φοβία (μέρος 2ο): Αιτίες και αντιμετώπιση.
Σε συνέχεια του προηγούμενού μας άρθρου, αναφορικά με τη σχολική φοβία, θα διαπραγματευτούμε αρχικά τις πιθανές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν αυτό το άγχος και το φόβο για το σχολείο.
Αρχικά, η προσκόλληση του παιδιού στην οικογένειά του, φαίνεται να είναι ο πρώτος αιτιολογικός παράγοντας της σχολικής φοβίας, καθώς τα παιδιά υιοθετούν μια συμπεριφορά που δεν αρμόζει στο εξελικτικό τους στάδιο, αλλά σε μικρότερη ηλικία (πχ προσχολική ηλικία).
Έπειτα, το άγχος, ο πανικός, οι φοβίες, η ανασφάλεια και άλλες συναισθηματικές καταστάσεις των γονέων, φαίνεται πως μεταδίδονται στο παιδί, λόγω της έντονης εξάρτησης που μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους.
Επιπλέον, η ελλιπής κοινωνικότητα των γονέων και η μη ικανοποίηση των δικών τους αναγκών, φαίνεται πως επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία του εκάστοτε παιδιού.
Οι πολλαπλές αρνητικές εμπειρίες του παιδιού από το σχολείο, όπως οι κακές σχέσεις με τους συνομηλίκους ή ένας απορριπτικός δάσκαλος, επηρεάζουν το παιδί, προκαλώντας σχολική φοβία ή επιβαρύνοντας την ήδη υπάρχουσα.
Τέλος, κάποια ψυχοπιεστικά γεγονότα που εκτυλίσσονται μέσα στην οικογένεια (όπως διαζύγιο, πένθος, οικονομικά προβλήματα κτλ) σε συνάρτηση με τον τρόπο διαχείρισής τους από τους γονείς, παίζουν καθοριστικό ρόλο.
Συμπληρωματικά, το ήδη υπάρχον άγχος του παιδιού με ή χωρίς πανικό και φοβίες (πχ φόβος για σχολική αποτυχία), μπορούν επίσης να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία σχολικής φοβίας ή στην επιβάρυνση αυτής.
Πώς αντιμετωπίζουμε όμως μια ενδεχόμενη σχολική φοβία;
Αρχικά, το παιδί πρέπει να επιστρέφει άμεσα στο σχολικό περιβάλλον, καθώς όσο περισσότερες μέρες λείπει, τόσο πιο πιθανή είναι η επιδείνωση της φοβίας του.
Επιπλέον, πολύ βοηθητική κρίνεται η ενίσχυση της έκφρασης των συναισθημάτων του, με παράλληλη υπομονή και κατανόηση από μέρους των γονιών.
Σε περίπτωση που το παιδί παραπονιέται συνεχώς για πόνους ή συμπτώματα, μετά από διαβεβαίωση του παιδιάτρου για μη παρουσία οργανικής αιτίας, κρίνεται απαραίτητη η συμβολή ενός ψυχολόγου και για το ίδιο το παιδί, αλλά και για τους γονείς, ώστε να καθοδηγηθούν σωστά.
Απαραίτητη κρίνεται και η συνεργασία γονέων- σχολείου- ειδικού, ώστε να αντιμετωπιστούν σε όλες τους τις πτυχές, όλα τα συμπτώματα και οι φόβοι του παιδιού.
Η υποστήριξη του παιδιού μέσα στα πλαίσια του σχολείου έχει ζωτική σημασία, με σαφή όρια από πλευράς δασκάλου, αλλά και με θερμή υποδοχή για κάποιο διάστημα, ώσπου το παιδί να αισθανθεί δυνατό και ασφαλές να αποχωριστεί τους γονείς του και να μείνει στο σχολείο.
Τέλος, η ένταξη των παιδιών σε ομάδες εκτός σχολικού περιβάλλοντος (πχ σε αθλητική ομάδα), αλλά και η γενικότερη κοινωνικοποίηση του παιδιού, βοηθούν πολύ τη ομαλή ένταξη, ή επανένταξή του στην τάξη και στο σχολείο.
Σε κάθε περίπτωση, κρίνεται απαραίτητη η παραπομπή σε ψυχολόγο, αν τα συμπτώματα επιμένουν, ή και αυξάνονται και δεν βελτιώνεται η κατάσταση με τις παραπάνω συμβουλές.
Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!