εργοθεραπεια και δεπυ

Δ.Ε.Π.Υ και Εργοθεραπεία

Ειδική Αγωγή, Εργοθεραπεία

Από τον εργοθεραπευτή Σωτήρη Σιμάκη.

εργοθεραπεια και δεπυΔ.Ε.Π.Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) και Εργοθεραπεία

Η Δ.Ε.Π.-Υ. συναντάται στο 3% των παιδιών. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της διαταραχής είναι η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα υψηλού βαθμού για την αναπτυξιακή ηλικία του παιδιού. Το πρόβλημα αυτό εκδηλώνεται στο σπίτι, σε κοινωνικές εκδηλώσεις, στο σχολείο και μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του παιδιού να ακολουθήσει οδηγίες (γραπτές ή προφορικές), να ολοκληρώσει τις εργασίες του σχολείου, να συμμετέχει σε παιχνίδια και να είναι λειτουργικό στα καθήκοντά του.

Χαρακτηριστικά συμπτώματα της Δ.Ε.Π-Υ. , όπου πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τα 8 από τα 14 και σε διάρκεια παρακολούθησης 6 μηνών  είναι όταν το παιδί:

Δεν μένει ποτέ ακίνητο.

Δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένο στην τάξη.

Εύκολα διασπάται η προσοχή του από εξωτερικά ερεθίσματα.

Δυσκολεύεται να παραμείνει στη σειρά.

Συχνά απαντάει προτού καν ολοκληρωθεί η ερώτηση.

Δυσκολεύεται να συμμορφωθεί με οδηγίες που του δόθηκαν.

Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί σε μια δουλειά που απαιτεί προσοχή (π.χ. μάθημα).

Συχνά μεταπηδά από δραστηριότητα που δεν τελείωσε, σε άλλη.

Δυσκολεύεται να παίξει ήρεμα.

Εμπλέκεται σε επικίνδυνες δραστηριότητες χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες.

Συχνά μιλάει ακατάπαυστα.

Συχνά διακόπτει ή παρεμβαίνει ενοχλητικά στους άλλους.

Συχνά φαίνεται να μην ακούει τι του λένε.

Χάνει τα πράγματά του.

Διαταραχή

Η υπερκινητικότητα που παρουσιάζουν μερικά παιδιά είναι μια διαταραχή που σχετίζεται με αυξημένη κινητική δραστηριότητα και παρορμητικότητα σε σχέση με την ηλικία του παιδιού και το στάδιο της ανάπτυξής του. Το υπερκινητικό παιδί συχνά δυσκολεύεται να συγκεντρώσει την προσοχή του σε ένα αντικείμενο ή σε μια δραστηριότητα. Σε αυτή την περίπτωση λέμε ότι παράλληλα με την υπερκινητικότητα παρουσιάζει και διάσπαση προσοχής. Για να μιλήσουμε για Δ.Ε.Π.-Υ. θα πρέπει να αποκλείσουμε ότι τα συμπτώματα που αναπτύσσει το παιδί δεν είναι παροδικά και δεν έχουν συμβεί στο περιβάλλον του γεγονότα που να το έχουν επηρεάσει. Ένα παιδί, για παράδειγμα, που έχει υποστεί ένα τραυματικό γεγονός στην οικογένειά (διαζύγιο, απώλεια συγγενικού προσώπου, έλλειψη ψυχοσυναισθηματικής υποστήριξης στην οικογένεια κ.α.) μπορεί να εμφανίσει για κάποιο χρονικό διάστημα λόγω άγχους  μερικά ή ακόμα και όλα τα συμπτώματα της διαταραχής. Σε αυτήν την περίπτωση δεν μιλάμε για Δ.Ε.Π.-Υ..

Χρειάζεται το Παιδί μου Εργοθεραπεία; Σκεφτείτε τα παρακάτω ερωτήματα:

Μήπως το παιδί σας δυσκολεύεται να φτιάξει παζλ για την ηλικία του;

Δυσκολεύεται να ντυθεί, να πλυθεί ή να φάει μόνο του;

Δυσκολεύεται να τρέξει, να πηδήξει ή να κρατήσει ισορροπία;

Δεν πιάνει σωστά το μολύβι ή το ψαλίδι;

Φοβάται να παίξει σε ομαδικά παιχνίδια με τη μπάλα;

Γράφει, ζωγραφίζει ή χρωματίζει άτσαλα;

Δ.ΕΠ.-Υ. και Εργοθεραπεία

Ο ρόλος του εργοθεραπευτή στην παρέμβαση ενός παιδιού με Δ.Ε.Π.-Υ. είναι πολύπλευρος, πολυδιάστατος και αυτό γιατί η Δ.Ε.Π.-Υ. επηρεάζει την απόδοση του παιδιού σε όλους τους τομείς έργου και προκαλεί σοβαρές και επίμονες δυσκολίες τόσο στο ίδιο το παιδί όσο και στο οικογενειακό και στο ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον.

Τι σημαίνει για το παιδί σας

Παιδιά με Δ.Ε.Π.-Υ. μπορεί να υπολείπονται ως και 30% σε σχέση με την πραγματική τους ηλικία στην ικανότητα τους να συγκεντρωθούν και να θυμηθούν. Αυτό σημαίνει ότι ένα παιδί 9 χρονών μπορεί να συμπεριφέρεται σαν ένα παιδί 6 χρονών, ως προς την ικανότητα για συγκέντρωση και αυτοέλεγχο. Φανταστείτε πόσο δύσκολο θα ήταν για ένα «πρωτάκι» να καθίσει και να προσέξει την παράδοση του μαθήματος στην Τετάρτη τάξη και τότε θα έχετε μια ιδέα για το πόσο δύσκολο είναι για πολλά παιδιά με Δ.Ε.Π.-Υ. να λειτουργήσουν σε μια ομάδα συνομηλίκων τους. Δε σημαίνει ότι υπολείπονται στη νοητική ικανότητα. Έχει απλά διαταραχθεί η ικανότητα να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους.

Να θυμάστε πως δεν πρόκειται για ένα κακομαθημένο παιδί, αλλά για ένα παιδί που χρειάζεται την προσοχή μας. Η συμπεριφορά αυτή δεν ανήκει σε ένα ζωηρό, άτακτο και κακομαθημένο παιδί αλλά σε ένα υπερκινητικό παιδί που καθημερινά δέχεται τις παρατηρήσεις από τους ανυποψίαστους γονείς του, τους δασκάλους αλλά και από το περιβάλλον του για την ανάρμοστη συμπεριφορά του. Η υπερκινητικότητα μπορεί λοιπόν να αποτελέσει τροχοπέδη στην ανάπτυξη του παιδιού και επηρεάζει τις φυσιολογικές του λειτουργίες. Την κοινωνικοποίηση του, τη μάθηση και την συμπεριφορά του. Έτσι λοιπόν όσο πιο άμεσα ανακαλύψουμε την διαταραχή, τόσο πιο αποτελεσματικά θα την αντιμετωπίσουμε. Και όσο αποτελεσματικότερα αντιμετωπίσουμε την διαταραχή τόσο πιο όμορφο και παραγωγικό θα φαντάζει το μέλλον για τον μικρό μας ήρωα!

Παρακαλούμε κατά την ηλεκτρονική αναδημοσίευση οποιουδήποτε περιεχομένου να αναγράφετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο προς το oloigiatopaidi.gr . Ευχαριστούμε!

Αφήστε μια απάντηση